Ciekawe miejsca

Baram to niewielka wioska arabska, położona dwa kilometry od granicy Izraela z Libanem i kilometr na południe od wioski Dowew. Zachowały się tu ruiny wielkiej synagogi z IV wieku. Faliste wzgórza północnej Galilei tworzą idealną scenerię dla przepełnionej spokojnym dostojeństwem synagogi, która powinna znaleźć się na trasie każdego turysty odwiedzającego rejon Meron. Tutejsza synagoga jest bardzo podobna do tych w Kafarnaum i Korozain. Trzy wejścia są zwrócone w kierunku wschodnim, a w środku trzy rzędy kolumn usytuowane są równolegle do pozostałych ścian. Podłoga wyłożona jest kamiennymi płytami. Jedyną różnicą jest to, że tutaj wzdłuż fasady ciągnie się portyk; zachowała się jedna kolumna z architrawem łączącym portyk z budowlą. Ułamany architraw, wskazujący początek łuku, sugeruje, że portyk zwieńczony był trójkątnym frontonem z łukiem pośrodku. Rabbi Mojżesz Basula, który odwiedził to miejsce w 1522 roku, przypisuje budowę synagogi Szymonowi ben Jochajowi, jedynemu z pięciu uczniów rabbiego Akiby, który przetrwał masakrę, jaka wybuchła po upadku drugiego powstania żydowskiego. Datowanie to, w świetle wykopalisk w Kafarnaum, uznano za nieścisłe i przyjęto, iż synagoga została wzniesiona w IV wieku. Pierwszy przystanek to Fatepur Sikri monumentalne miasto duchów, o godzinę jazdy od Agry. W latach 1571-1585 ta dawna wieś kamieniarzy stała się na krótko centrum imperium.. Przepowiedział on mianowicie cesarzowi narodziny trzech synów. Kiedy pierwszy z nich przyszedł na świat, sugerując prawdziwość proroctwa, Akbar wziął to za dobry omen i nakazał wznoszenie nowej stolicy na wierzchołku wzgórza górującego nad wsią. Jednak po 14 latach miasto-pałac porzucono, najprawdopodobniej z powodu niedostatku wody. Niemal idealnie zachowane miasto jest celem pielgrzymek i pomnikiem Akbara, który stworzył tu imponujący styl, charakteryzujący przez następne stulecie architektoniczne dokonania mogołów. Tutejsza architektura ma czysto indyjski charakter, bez persko-arabskich wpływów, które pojawiły się później. W miarę jak rozwijał się styl mongolski, coraz większą rolę odgrywały inkrustacja i marmur. Wczesne budowle wznoszone z piaskowca, naśladowały wyszukaną, rzeźbioną w drewnie ornamentykę hinduskich świątyń i pałaców. Sądzi się, że w znacznej mierze Akbara zainspirował radżpucki pałac-fort w Gwaliorze, który 50 lat wcześniej tak poruszył jego pradziada Babura.